عشق همیشگی من...

... کاش می‌شد فاصله‌ی چندصد کیلومتری را داد زد برگرد. کاش می‌شد فهمید زندگی همین خوراک و کتاب و کار و خیابان نیست. زندگی زیر پلک‌های توست وقتی به آسمان خیره می‌شوی.

کاش زندگی از جایی که تو هستی بپیچد دور من. بعد من باشم و تو و یک پیچ خیابان. پاییز هم که آمده باشد و باران هم که در راه است؛ چه اهمیتی دارد حالا پرنده بخواند یا نه؟ ماه بتابد یا نه؟ زندگی در جریان باشد یا نه؟ تو هستی و این یعنی یک پیچ زندگی ...