نسیم که پیوند نمی خورد

در آنهمه حسابداری ات،اشتباه هم طبیعی است.

پنجره نیستم تا در دلِ دیوارت جا بگیرم.دیوار نیستم تا خانه ات را بسازم.خانه نیستم تا شَهرت را پُر کنم.

عددی نیستم که به حسابت بخورم.

احتمال ام!...شاید ام!...تقریبا ام!

نسیمم؛آرام و رونده...که در هیچ دستی بند نمی شود..

در قاب عکس،آیینه بگذار...

خیال ات تفریق! حاصل هیچ جمعی،ما نمی شویم.نسیم که پیوند نمی خورد...

پی نوشت:

جهان همان یک نفر بود ، که از حالِ ما بی‌خبر بود!