جور دیگری که نمی شود...

بیا هر دوتامون به خدا اعتقاد داشته باشیم. بعد دعا کنیم از ته قلب. بعد ایمان داشته باشیم که دعاها اجابت می شوند قطعاً و خدا حتماً سرنوشت رو جوری می نویسه که تو بشوی زنِ زندگیِ من و من بشوم مرد زندگی تو. اون وقت، وسطِ همه ی چیزهایی که اسمش زندگی است و اسمش رویاست و اسمش فانتزی است و اسمش هزار چیز دیگه است، من برات لوبیا پلو با گوشت می پزم. تا ذوق کنی و بگی: اینو از کجا یاد گرفتی؟!